Over het algemeen ben ik wel een nieuwsvolger, al moet ik toegeven dat het in vlagen gaat. Vroeger bij mijn ouders ging standaard om acht uur ’s avonds het journaal aan en daarnaast hadden we een krant. In die zin ben ik dus ook wel opgevoed met het volgen van het nieuws. Toch heb ik dat niet helemaal op dezelfde manier voortgezet toen ik eenmaal op mezelf ging wonen. Wel namen we in ons studentenhuis weleens een proefabonnement op een krant. Soms las ik hem van voren tot achteren uit, maar meestal liet ik hem gewoon liggen. Toen ik eenmaal mijn eigen huis had, heb ik wel een korte tijd een krant gehad, maar ook toen merkte ik dat de ongelezen kranten zich opstapelden. Het is vreemd, want ik kan er wel echt van genieten een krant uitgebreid te lezen. Maar ik nam er simpelweg meestal de tijd niet voor. Ik zegde het abonnement dus op en volg het nieuws nu alleen via tv-journaals en internet. Ik heb periodes dat ik me er weinig mee bezighoud, maar ook hele periodes wel dat ik het op de voet volg. Nu de coronacrisis de wereld in zijn greep houdt, is het natuurlijk bij uitstek zo’n periode.

Perk het in

Ik denk dat dat voor velen geldt. Hoewel er wordt aangeraden dat niet te doen. Ik bedoel je ermee onderdompelen dan. Natuurlijk wil je wel op de hoogte blijven, maar dan wordt aangeraden dat op één moment van de dag te doen en dan het liefst in de ochtend. Als je het namelijk ’s avonds doet, ga je met zorgen naar bed. En het nadeel de hele dag door alle berichten volgen, is dat het je eigen programma interrumpeert, terwijl het nu juist belangrijk is een zo normaal mogelijk dagprogramma in stand te houden. Te meer omdat we niet weten hoe lang de maatregelen van kracht zullen blijven. Daarnaast is het belangrijk positief te blijven en dat lukt natuurlijk minder goed als je voornamelijk zorgelijke berichten leest. Toen de coronacrisis in China begon, was het nog een ver-van-ons-bed-show. Maar toen het ook naar Europa kwam, was het wel duidelijk dat ook Nederland ermee te maken ging krijgen.

Richt je ook op positieve berichten

Op een gegeven moment moesten veel bedrijven en instanties de deuren sluiten. Bij ons in de buurt werd er toen een brief in de bus gedaan waar gevraagd werd dat als je nu geen boodschappen kon doen, je een boodschappentas voor je raam kon zetten en daarbij tegelijkertijd de oproep dat als je dat zag bij iemand, een briefje in de bus te doen van diegene met je naam en telefoonnummer erop en het aanbod boodschappen voor diegene te halen. Je kon dan contact met elkaar opnemen en laten weten welke boodschappen je wilde en afspraken maken over de betaling. Vervolgens zette je dan de boodschappen voor iemands deur op een afgesproken tijdstip en bel je aan. Je loopt weg en zwaait even naar elkaar. Ik vond dat een fantastisch initiatief, dus ben ik regelmatig in de buurt gaan rondlopen om te kijken of er mensen waren die ik kon helpen met hun boodschappen doen.

Jij helpt mij, ik help jou

Gelukkig vond ik er een paar. Het geeft veel voldoening iets kunnen bijdragen aan de mooi initiatieven die worden genomen om elkaar te steunen in deze rare tijden. Maar toen gebeurde er dus iets vervelends. Mijn telefoon viel op de grond en ik kon niets meer op het scherm zien. Zo kon ik niet in contact blijven met de mensen voor wie ik nu af en toe boodschappen doe. Dat gaf wel even stress. Ik wilde die mensen natuurlijk niet nog meer zorgen geven doordat hun boodschappenbezorger niet meer bereikbaar was. Direct ben ik gaan kijken waar ik mijn telefoon kon repareren. Ik vond een perfecte oplossing. Sommige bedrijven bieden namelijk ook de mogelijkheid bij gsm reparatie je device op te sturen. Ze leveren snelle service en sturen je telefoon of ander mobiel apparaat ook weer terug. Als iets niet meer te repareren is, hoef je niet te betalen voor onderzoekskosten. Ik hoopte natuurlijk wel dat er in mijn telefoon nog nieuw leven te blazen was. Gelukkig bleek dat het geval en ze hadden hem binnen een dag gerepareerd, dus had ik hem snel weer in huis. Bij de mensen voor wie ik nu boodschappen doe, had ik een briefje in de bus gedaan om ze te laten weten waarom ik even telefonisch niet bereikbaar was en dat ik weer contact zou opnemen, zodra ik dat weer kon. Dat deed ik uiteraard direct toen ik mijn telefoon weer in mijn handen had. Ze lieten me allemaal weten dat ze blij waren dat ik ze zo goed op de hoogte had gehouden en dat ze niet omhoog hadden gezeten. De reparateur heeft mij goed geholpen en ik help wat ouderen, zo komen we deze crisis met elkaar door!