Sara en ik zijn erg goede vriendinnen. Ik leerde haar kennen tijdens een bijbaan in een restaurant, waar we allebei serveerden. We konden elkaar erg vinden in humor en werden daardoor naast goede collega’s ook goed bevriend. Samen gingen we uit, dansten, gingen naar het theater. Het blijft altijd iets bijzonders als je iemand tegenkomt met wie je het zo goed blijkt te kunnen vinden. Het kwam misschien ook wel omdat we op dat moment beiden in dezelfde situatie zaten. We waren allebei net afgestudeerd, maar konden niet direct de baan vinden in ons vakgebied die we wilden. Uiteraard hadden we daar veel gesprekken over. Op een gegeven moment kregen we natuurlijk allebei wel een andere baan en werden we wat serieuzer. Toch was het nog steeds veel lachen wat we deden als we elkaar zagen. Ik ken weinig mensen die zoveel humor hebben als Sara. De positieve instelling zou haar later erg van pas komen.
De cruciale dag
Het was een mooie zomerdag. Ik en Sara maakte een toertocht op de racefiets. De ene keer reed ik voor, de andere keer zij. Sommige stukken reden we naast elkaar. Maar het moment dat het ongeluk gebeurde, was toen ik voor reed. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat een andere racefietser vanaf links erg hard kwam aanrijden. Hij had net het groene licht nog willen halen, maar hij moest een bocht maken die hij in combinatie met zijn snelheid niet goed had ingeschat. Hij schepte Sara als het ware, waarna vooral zij erg slecht terecht kwam. Ik schrok enorm en ging meteen naar haar toe. Die man lag ook op de grond, maar kon nog bewegen, want hij stond op een gegeven moment op en liep ook naar Sara toe. We hebben direct de ambulance gebeld. Ze heeft een paar weken in coma gelegen. Het was ongelooflijk naar. Die man was er ook erg verdrietig over en was zich volledig doordrongen van zijn schuld. Gelukkig is Sara wel weer wakker geworden. Heel langzaam gaat het steeds een beetje beter met haar. Ze heeft wel hersenletsel opgelopen, waardoor ze nooit meer helemaal de oude zal worden. Het is erg heftig hoe haar leven veranderde.
De draad weer oppakken
Hoewel die man zijn schuld erkende, moest er wel in een rechtszaak de schadevergoeding bepaald worden met de verzekering van die man. De man van Sara heeft toen een letselschade advocaat ingeschakeld. Ze werden bijgestaan door een hele goede advocaat, dus is dat perfect afgewikkeld. Dat scheelt dan wel heel erg in dit soort situaties. Maar als je bedenkt hoezeer het levens verandert en wat je allemaal moet regelen, is dat wel erg ingrijpend. Door de sterke instelling van Sara houdt ze de moed er wel in en heeft ze leren omgaan met de blijvende gevolgen. Ze is weer aan het werk, waar ze erg blij mee is. En haar humor is ook nog rechtovereind blijven staan, want ondanks alles kunnen we gelukkig nog steeds veel lachen met elkaar. Het is mooi om te zien hoezeer ze geniet van het leven. Erg inspirerend!