Mijn vader hielp me laatst bij het inrichten van mijn nieuwe woning. Na vijf jaar lang thuis te hebben gewoond tijdens mijn tijd aan de Technische Universiteit Delft besloot ik dat het tijd was om mijn eigen plekje te vinden. Ik was op zoek naar een kamer met een huisgenoot, want helemaal in je eentje een studio vond ik wel heel abrupt na heel mijn leven thuis te hebben gewoond. Op de site van DUWO had ik mij daarom al vijf jaar geleden ingeschreven. Woningen zijn schaars en dus moet je je vroegtijdig inschrijven om een kans te maken. Een paar dagen nadat ik had besloten dat ik uit huis wilde gaan zag ik een advertentie. Deze stond slechts veertien uur online en besloot dus ook direct te reageren. Toen de reactie verzonden was stond ik even stil, met snel kloppend hart. De woning was gedeeld en je moest dus ook een huisgenoot kunnen aanbieden om de sleutel te kunnen ontvangen. Razendsnel belde ik Mike op, een oude vriend van de middelbare. Als hij niet wilde samenwonen met me dan was alles voor niets geweest. Gelukkige zei Mike dat het hem een tof idee leek. Er viel een pak van mijn hart.

Spoel een maand of twee door en daar stond ik dan, in mijn gloednieuwe eigen woning. Mike en mijn  vader hadden beide geholpen met het vervoeren van mijn oude spulletjes. Alles ging razendsnel en ik was blij dat mijn vader mee was om wat van de lampen te installeren. Op de tweede dag van de verhuizing hoefden we niets meer te verplaatsen, slechts de inrichting en wat extra vuil moest nog worden weggegooid. Toen mijn vader en ik klaar waren met het inrichten van het hele huis namen we afscheid. Ik beloofde hem dat ik nog vaak langs zou komen, een belofte waaraan ik me heel lang zou houden. Ik deed de deur achter hem dicht en keek Mike aan. Hij stelde voor om chocolade koekjes te bakken als teken van onze dankbaarheid. Een geweldig idee, we konden direct onze oven uittesten. Na wat voorbereiding schoven we de tray met bakpapier in de oven. We checken een half uur later maar de oven had nog steeds niks gedaan. Later bleek het ding kapot te zijn. Mike wilde in plaats daarvan bonbons bestellen als een soort van bedankt chocolade. Ik was het met hem eens, die koekjes komen nog wel een keer. Morgen moet ik eerst een monteur bellen.