Iedereen is op het moment natuurlijk in de ban van het coronavirus. We volgen de berichtgeving en houden ons aan de ingevoerde maatregelen. Het is niet niks wat er allemaal gebeurd. Vooral de cijfers van de mensen die op de IC liggen en van de overledenen doen ons veel. In ons studentenhuis gaat het gelukkig tot dusver nog goed voor iedereen, maar zijn we wel bijna allemaal onze baantjes kwijtgeraakt. De meesten van ons hadden namelijk een bijbaan in de horeca en in winkels. Ofwel de deuren zijn dicht ofwel de kosten moeten gedrukt worden, waardoor we aangewezen zijn op alleen onze studiefinanciering en bijdragen van onze ouders. Iedereen zit veel op haar eigen kamer te studeren en tussendoor houden we pauzes om even thee te drinken, te kletsen en wat te eten.
Samen sporten
Ook hebben we een soort bewegingsuurtje ingevoerd, waarbij we spieroefeningen doen met halters en gevulde doppers. Aangezien we met zijn tienen zijn, is het dan niet handig in één kamer te staan, dus verdelen we ons in paren over onze kamers, zetten muziek aan en gaan dan sporten. In het begin moesten we erg om onszelf lachen, maar inmiddels zijn we serieus calorieën aan het verbranden. We merken namelijk allemaal wel dat de beperkte bewegingsvrijheid al iets met onze lijven doet. Of we beelden ons dat in, dat kan ook. Maar dan zijn we er alsnog bang voor dat op het moment dat de maatregelen opgeheven worden, we dichtgegroeid zijn. We weten namelijk niet hoe lang deze crisis nog gaat duren. Dat kan wel maanden zijn. Toen we ons dat realiseerden, waren we pas echt gemotiveerd thuis actief en regelmatig te sporten.
Liefde op afstand
Ik ben wel blij in elk geval mijn huisgenoten nog te zien, want mijn vriendje kan ik in deze tijden alleen zien via videobellen. Hij woont namelijk in België en de liefde is helaas niet een reden de grens over te mogen. Dat is wel even heftig, want we weten natuurlijk niet wanneer we wel weer naar elkaar toe kunnen. Misschien duurt het nog maanden! Daarom wilde ik als verrassing een speciaal cadeautje naar hem toesturen. Ik ben toen gaan kijken naar leuke cadeau's voor hem en heb een zogeheten A-dam cadeauset Beards n Boxes gekocht, waarin een zwarte boxer met witte kleine snorretjes, kammetjes en scharen in het motief, een blik Reuzel scheerschuim en een Reuzel aftershave. Allemaal gemaakt van natuurlijke materialen. Ik ben namelijk dol op mijn vriend zijn gezichtsbeharing, dus op deze manier liet ik hem zien dat ik aan hem denk en hem mis. Ik heb het cadeau natuurlijk ingepakt laten versturen. De blik op zijn gezicht toen hij me belde om te bedanken, overbrugt die fysieke afstand dan even. We zijn natuurlijk wel gewend om elkaar een paar weken achter elkaar niet te zien, maar nooit meer dan drie weken. Nu worden we behoorlijk op de proef gesteld. Maar er wordt weleens gezegd dat het ook goed kan zijn om langere tijd fysieke afstand tot elkaar te hebben: je zal dan weten of het vuur dooft of juist wordt aangewakkerd. Bij ons is het wel duidelijk welk effect het op ons heeft!
