Eigenlijk is het niet per se wat je wil, maar toch is het zo gelopen. Ik ben verliefd geworden op een collega. Gelukkig zit hij niet in mijn team ofzo, want dan kan het allemaal een stuk gecompliceerder zijn. Nee, hij werkt op een heel andere afdeling en we kwamen elkaar in het begin alleen af en toe tegen op de gang of tijdens de lunch. Ik had hem natuurlijk allang gespot en was er al snel achter gekomen wat zijn naam en leeftijd was. Dat is nou een van die top voordelen van intranet: je kan elkaar even stiekem opzoeken. Overigens doe ik dat ook bij anderen, maar dat komt omdat ik niet normaal slecht ben in het onthouden van namen. Als ik dan een collega met wie ik niet zo vaak te maken heb iets moet vragen, moet ik altijd eerst even het intranet op. Maar ik had natuurlijk geen enkele moeite met het onthouden van de naam van deze leuke gozer. Die hoefde ik geen tweede keer meer op te zoeken!
Buiten kaders denken
We leerden elkaar pas kennen tijdens een bedrijfsuitje. Een goede collega van mij organiseerde het en ik had haar aangeboden een beetje te helpen. De dag zou worden gestart met een kopje koffie, waarna er een actief gedeelte zou volgen waarbij teambuilding centraal zou staan. Daarna zou uiteraard een etentje en borrel volgen. Het uitje stond in het teken van buiten je comfortzone treden. Het idee erachter was dat onze flexibiliteit gestimuleerd zou worden. Bijvoorbeeld dat we bij het bedenken van oplossingen buiten de kaders zouden denken. De teams die werden samengesteld voor de activiteit zouden daarom juist niet uit je directe collega’s bestaan, maar uit mensen uit verschillende afdelingen. Achteloos stelde ik mijn goede collega de organisator voor dat ik dat klusje wel op me zou nemen. Ze was blij met mijn zelf aangeboden hulp. Uiteraard heb ik Taco en mezelf toen in hetzelfde team gezet.
Het bevorderen van samenwerking
De activiteit was gelukkig ook perfect, want we gingen naar het klimpark. Het idee van deze activiteit was dus dat als je iets niet goed zou durven of als je niet zo sportief was, ging bedenken hoe je de obstakels toch over zou kunnen. Daarbij was het uiteraard belangrijk samen te werken en elkaar te helpen en mee te denken hoe we zowel een mentaal of fysiek obstakel te lijf konden gaan. Het doel was dus niet om iedereen de top te laten bereiken op de enorm hoge klimmuur of iedereen met de zipline aan de overkant van het water te krijgen. Als iemand bijvoorbeeld iets echt niet kon of wilde, hoefde dat ook niet. Zo durfde ik absoluut niet te abseilen, maar heb ik wel met Taco aan een grote en hoge schommel gehangen en zwiepten we een stukje over water. Het deed me behoorlijk wat dat ik samen met hem een angst overwon. Na de borrel die avond gaven we elkaar de eerste kus en inmiddels zijn we aan het daten. Voor ons heeft het bedrijfsuitje dus al heel wat opgeleverd!
